| -Α- |
|
| Αγάλι
αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι |
| Αγάλια
αγάλια το φιλί για να χει νοστιμάδα |
|
| Άδουλος
δουλειά δεν έχει το βρακί του λύει και δένει |
|
| Άκουσε
γέρου συμβουλή και παιδευμένου γνώση |
|
| Ακριβός
στα πίτουρα και φτηνός στ αλεύρι |
|
| Αλλά
είν' τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας |
|
| Άλλοι
σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών και μαγαρίζουν |
|
| Άλλος
έχει τ'όνομα κι άλλος τη χάρη |
|
| Αλλού
με ξείς καλόγηρε κι αλλού με τρώει εμένα |
|
| Αλλού
τ' όνειρο κι αλλού το θάμα |
|
| Αλλού
τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν' οι κότες |
|
| Αν
βρέξει ο Απρίλης δυό νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε κείνον
το ζευγά πούχει πολλά σπαρμένα |
|
| Αν
δε βρέξεις κώλο δεν τρως ψάρια |
|
| Αν
δε κουνήσει η σκύλα την ουρά της, ο σκύλος δεν πάει κοντά της |
|
| Αν
δεν αστράψει, δε βροντά |
|
| Αν
δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει |
|
| Αν
είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας |
|
| Αν
έχεις νύχια ξύσου |
|
| Αν
έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει. |
|
| Αν
ήταν καλή η δουλειά θα δούλευε κι ο Δεσπότης |
|
| Αν
ήταν το βιολί ψωλή θα το παίζανε πολλοί. |
|
| Ανάποδα
σαν τον κάβουρα. |
|
| Ανύπαντρος
προξενητής, για πάρτη του γυρεύει. |
|
| Απ'
τ' αυτή και στο δάσκαλο. |
|
| Απέξω
απ' το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις |
|
| Άπιαστα
πουλιά, χίλια στον παρά. |
|
| Άπλωνε
το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου. |
|
| Από
αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι. |
|
| Από
'ξω κούκλα κια από μέσα πανούκλα |
|
| Από
το στόμα σου και στου θεού τ'αυτί. |
|
| Αργεί
ο Θεός και σκάει ο φτωχός. |
|
| Άρμεγε
λαγούς και κούρευε χελώνες |
|
| Άρπαξε
να φας και κλέψε να'χεις. |
|
| Αύγουστε
καλέ μου μήνα, να 'σουν δύο φορές το χρόνο |
|
| Άφησε
το γάμο και πάει για πουρνάρια |
|
| |
| -Β- |
| Βάλαν
τον ζουρλό να χέσει και πήγε να ξεκωλιαστεί |
|
| Βαράει
το σαμάρι ν' ακούσει το γαϊδούρι |
|
| Βασιλικός
κι αν μαραθεί τη μυρωδιά την έχει |
|
| Βαστάτε
ποδαράκια μου να μη σας χέσει ο κώλος μου |
|
| Βγάζει
απ' τη μύγα ξύγκι |
|
| Βοήθα
παπά, ας θάψουμε πέντε έξι |
|
| Βρήκε
ο Φίλιππος το Ναθαναήλ |
|
|
| -Γ- |
| Γάτος
γαμάει, γάτος σκούζει |
|
| Γέρος
κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει |
|
| Γέρου
πορδή μην ακούς, λόγο ν' ακούς |
|
| Γλυκάθηκε
η γριά στο μέλι, θα φάει και το κουβέλι |
|
| Γλυκός
ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή |
|
| Γουρούνι
στο σακί |
|
|
| -Δ- |
| Δε
δίνει έναν παρά |
|
| Δε
με θέλεις μία οργιά, δε σε θέλω μία τριχιά |
|
| Δε
μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη |
|
| Δε
φοβάται το βουνό από τα χιόνια |
|
| Δείξε
μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι |
|
| Δεν
έγινα παπάς ν' αγιάσω, έγινα παπάς για να περάσω |
|
| Δεν
είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης |
|
| Δεν
ξέρει να μοιράσει δύο γαϊδάρων άχυρο |
|
| Δυό
γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένη αχυρώνα |
|
| Δύο
καρπούζια κάτω από μία αμασκάλη δε χωράνε |
|
| Δώθε
παν' οι άλλοι |
|
|
| -Ε- |
| Έβαλαν
το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα |
|
| Έβαλε
το κεφάλι του στον ντορβά |
|
| Έβγα
έξω και πομπέψου κι έμπα μέσα και πορέψου |
|
| Εγώ
βαφτίζω και μυρώνω, άρα ζήσει άρα δε ζήσει |
| Εγώ
μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε. |
| Εγώ
το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος στην ουρά του. |
| Είναι
για το γάιδαρο καβάλα. |
| Είπε
ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. |
| Έκανε
κι η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. |
| Έκανε
το σκατό τρία κομμάτια. |
| Εκατό
ξυλιές στον ξένο κώλο λίγες είναι. |
| Έκαψα
την καλύβα μου να μη με τρων οι ψύλλοι. |
| Έκλασε
η νύφη, σχόλασε ο γάμος. |
| Έμαθα
γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος. |
| Έμαθα
και βελονιάζω και γαμώ το μάστορα μου. |
| Εμακρύναν
οι ποδιές σου, σκεπάστηκαν οι πομπές σου. |
| Ένα
βόλι γυρίζει στράτεμα. |
| Ένα
το'χει η Μαριορή το στεγνώνει το φορεί. |
| Ένας
κούκος δε φέρνει την Άνοιξη. |
| Εφτού
που είσαι ήμουνα κα δω που είμαι θα ρθεις. |
| Έχασε
τ' αυγά με τα καλάθια. |
| Έχε
τα πόδια σου ζεστά την κεφαλή σου κρύα, τον στόμαχόν σου ελαφρύ
γιατρού δεν έχεις χρεία. |
| Έχω
ράμματα για τη γούνα σου. |
|
| -Ζ- |
| Ζήσε
μαύρε μου να φας τριφύλλι |
|
| -Η- |
| Η
αλεπού εργάτες έβαζε και κείνη ακριδολόγαγε. |
| Η
γίδα από τ' αυτί δεν κουτσαίνει. |
| Η
γριά κότα έχει το ζουμί. |
| Η
γριά το μισοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει. |
| Η
καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά. |
| Ή
μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου. |
| Η
παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς. |
| Η
πουτάνα ήθελε να κρυφτεί μα η χαρά δεν την άφησε. |
| Η
σκύλα από την χαρά της τα κάνει στραβά τα κουτάβια της. |
| Η
τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι. |
| Η
τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει. |
| Η
φτώχεια φέρνει γκρίνια. |
|
| -Θ- |
| Θα
το βρει η στραβή τ' αρνί της. |
| Θέλεις
θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα. |
| Θέλω
ν' αγιάσω κι ο διάβολος δεν μ' αφήνει. |
| Θρέψε
λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι. |
|
| -Κ- |
| Καθ'
ενού η πορδή, μόσχος του μυρίζει. |
| Κάθε
ημέρα δεν είναι τ' Αϊ Γιαννιού. |
| Και
η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες. |
| Και
μ' εκατό στη φυλακή και με τα λίγα μέσα. |
| Και
συ κακό χερόβολο και εγώ κακό δεμάτι. |
| Και
τα καλά δεχούμενα και τα κακά. |
| Και
την πορδή σου δύναμη. |
| Καινούργιο
κοσκινάκι μου, και που να σε κρεμάσω. |
| Καιρός
φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια. |
| Κακό
χωριό τα λίγα σπίτια. |
| Καλά
είν' τα πλατανόφυλλα με το ροΐ το λάδι. |
| Κάλιο
γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε. |
| Κάλιο
λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι. |
| Κάλιο
πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι. |
| Κάλιο
να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. |
| Κάνε
με σοφό, να σε κάνω πλούσιο. |
| Κάνε
φίλο το χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι. |
| Κάνει
την τρίχα τριχιά. |
| Κανένας
δεν άγιασε στον τόπο του. |
| Κατά
μάνα κατά κόρη κατά γιος και θυγατέρα. |
| Κατά
τα αγώι και ο αγωγιάτης. |
| Κάτινου
χαρίζανε ένα γάιδαρο και τον κοιτάνε στα δόντια. |
| Κι
εγώ κακό χερόβολο και συ κακό δεμάτι. |
| Κι
ο Άγιος φοβέρα θέλει. |
| Κίνησε
ο Οβριός για το παζάρι και έλαχε Σάββατο. |
| Κλαιν
οι χήρες, κλαιν κι οι παντρεμένες. |
| Κοντά
στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. |
| Κοντακιανός
λογαριασμός, παντοτινή αγάπη. |
| Κόρακας
κοράκου μάτι δεν βγάζει. |
| Κρασί
σε πίνω για καλό και συ με πας στο βράχο. |
| Κρυώνει
σα γύφτος. |
| Κώλος
που κλάνει γιατρό δεν φοβάται. |
