| Ουσιαστικά Ρ-Σ 
               
                | -Ρ- |  |   
                | ράσπα, 
                  η | κάτι 
                  ανάλογο με τη λίμα. Πλάνιζαν τα νύχια των ζώων για να εφαρμόσει 
                  καλά το πέταλο |   
                | ρέγουλα, 
                  η | με 
                  το μέτρο, μέτρια |   
                | ρέχτι, 
                  το | εκεί 
                  που τρέχουν τα νερά από τα κεραμίδια |   
                | ριζάφτι, 
                  το | η 
                  ρίζα του αφτιού |   
                | ριζικό, 
                  το | το 
                  πεπρωμένο |   
                | ροδάνι, 
                  το | το 
                  εργαλείο που καλαμίζει το νήμα στην ανέμη |   
                | ροϊδίκι, 
                  το | το 
                  ραδίκι |   
                | ρούγα, 
                  η | η 
                  γειτονιά, ο πλατύς δρόμος |   
                | ρούντα, 
                  η | κατήφεια, 
                  μούτρωμα |   
                | ρούσος, 
                  ο | ο 
                  ξανθός |   
                |  |  |   
                | -Σ- |  |   
                | σάβανο, 
                  το | το 
                  ύφασμα που τυλίγουν το νεκρό |   
                | σαγάνι, 
                  το | σκέπασμα 
                  κακκαβιού |   
                | σάϊσμα, 
                  το | υφαντό 
                  από τραγόμαλλο πάνω στο οποίο κοιμόντουσαν |   
                | σακκοτρούπι, 
                  το | είδος 
                  αγριόχορτου του οποίου το στάχυ σκαλώνει στα σακιά |   
                | σάλα, 
                  η | το 
                  μεγάλο επίσημο δωμάτιο του σπιτιού |   
                | σάλμη, 
                  η | λεπτό 
                  άχυρο |   
                | σαμαρίτσα, 
                  η | ξύλιη 
                  κούνια |   
                | σαμαρόσκουτο, 
                  το | είδος 
                  υφάσματος που χρησιμοποιούσαν για την εσωτερική επένδυση του 
                  σαμαριού (στρώση) |   
                | σάρα, 
                  η | τα 
                  σαρίδια, οι άχρηστοι άνθρωποι |   
                | σάρωμα, 
                  το | η 
                  σκούπα |   
                | σβάρνα, 
                  η | γεωργικό 
                  εργαλείο με το οποίο στρώνουν το οργωμένο χωράφι |   
                | σεβντάς, 
                  ο | το 
                  ερωτικό πάθως |   
                | σειριά, 
                  η | η 
                  ράτσα, η γένια, το σόι |   
                | σεκλέτι, 
                  το | η 
                  στενοχώρια |   
                | σελέμης, 
                  ο | ο 
                  λαίμαργος, ο φαταούλας |   
                | σέμπρος, 
                  ο | ο 
                  συνέταιρος κυρίως για τις γεωργικές εργασίες |   
                | σεντούκι, 
                  το | μπαούλο 
                  όπου φυλάσσονται πολύτιμα κοσμήματα η χρήματα |   
                | σεργιάνι, 
                  το | ο 
                  περίπατος, το χάζεμα της κίνησης του δρόμου |   
                | σερεμπέτι, 
                  το | τοποθέτηση 
                  αποξηραμένου καπνού σε σωρό και ενδιάμεσο βρέξιμο |   
                | σιαντράνι, 
                  το | αιχμηρό 
                  εργαλείο που έκοβαν τις οπλές των ζώων για να τα καλιγώσουν 
                  (πεταλώσουν) |   
                | σιδροστιά, 
                  η | σιδερένιος 
                  τρίποδας |   
                | σιρβιτσιάλι, 
                  το | το 
                  κλύσμα |   
                | σκαλτσούνια, 
                  τα | μακριές 
                  μάλλινες κάλτσες, τις φορούσαν ηλικιωμένοι άντρες (ο Γερό-Γαρδούμπας) |   
                | σκαμπίλι, 
                  το | η 
                  σφαλιάρα |   
                | σκασίλα, 
                  η | σκάσιμο, 
                  βαθιά χαρακιά, η στενοχώρια ειρωνικά |   
                | σκαφίδι,το | η 
                  σκάφη που ζυμώνουν το ψωμί |   
                | σκερβελές, 
                  ο | ο 
                  αχαΐρευτος, ο ανεπρόκοπος άνθρωπος |   
                | σκιαζάρος, 
                  ο | το 
                  σκιάχτρο |   
                | σκλήθρα, 
                  η | λεπτότατη 
                  πελεκούδα ξύλου |   
                | σκολιάμπρια, 
                  τα | είδος 
                  χορταρικού με αγκάθια |   
                | σκόντος, 
                  ο | η 
                  έκπτωση της τιμής |   
                | σκουληκαντέρα, 
                  η | σκουλήκι 
                  της γης που μοιάζει με άντερο |   
                | σκουμαΐδα, 
                  η | μικρή 
                  πίτα από αλεσμένα ξερά σύκα |   
                | σκουράντζος, 
                  ο | η 
                  παστή ρέγκα |   
                | σκουτέλα, 
                  η | σουπίερα, 
                  πιατέλα |   
                | σκουτί, 
                  το | το 
                  ένδυμα |   
                | σκρούμπος, 
                  ο | ένας 
                  σβώλοςαπό καμένο μαλλί |   
                | σμερδός, 
                  ο | ο 
                  μισός-μισός, ο νόθος, ο μπάσταρδος |   
                | σοϊλίτικος, 
                  ο | αυτός 
                  που προέρχεται από σοί καλό, από καλή ράτσα |   
                | σοκάκι, 
                  το | στενός 
                  δρόμος συνοικίας |   
                | σόμπαλα, 
                  τα | μικρές 
                  στρόγγυλες πέτρες |   
                | σούγελο, 
                  το | ανοιχτό 
                  χτιστό υδραγωγείο |   
                | σουλούπι, 
                  το | η 
                  εμφάνιση |   
                | σουρτάρα, 
                  η | ίχνος 
                  από σούρσιμο στο έδαφος |   
                | σούσουρο, 
                  το | ο 
                  διασυρμός με τη κακογλωσσιά, ηα κακολογία |   
                | σούτα, 
                  η | αυτό 
                  που δεν έχει αυτιά. η απόληξη της στέγης χωρίς κεντρί |   
                | σπιθάρι, 
                  το | κοίλωμα 
                  σε βράχο που συγκρατούσε νερό |   
                | σπολάτι, 
                  το | κατόπιν 
                  εορτής |   
                | σπούρα, 
                  η | η 
                  διάρροια |   
                | σταβάρι, 
                  το | κυλινδρικός 
                  σωλήνας που ενώνει τα τραβηχτά και το αλέτρι |   
                | στάλπη, 
                  η | πρώτη 
                  φάση μεταποίησης γάλατος σε φέτα (πήξιμο) |   
                | στειλιάρι, 
                  το | ξύλινη 
                  ράβδος που χρησιμεύει σαν λαβή για εργαλεία |   
                | στερνό, 
                  το | το 
                  τελευταίο |   
                | στουγκολίθι, 
                  το | η 
                  πέτρα που κάθονταν ο τσοπάνης και άρμεγε τα πρόβατα |   
                | στούμπος, 
                  ο | στρογγυλή 
                  πέτρα που κοπανάνε το αλάτι, ο κακός μαθητής |   
                | στουρνάρι, 
                  το | είδος 
                  πέτρας κόκκινου χρώματος |   
                | στραβέγκλο, 
                  η | η 
                  μισόστραβη |   
                | στραβόξυλο, 
                  το | ο 
                  αναποδιάρης άνθρωπος |   
                | στράτα, 
                  η | μικρό 
                  και στενό δρομάκι |   
                | στρίγγλος, 
                  ο | ο 
                  κακός και δύστροπος άνθρωπος |   
                | στρούτζα, 
                  η | η 
                  μούντζα |   
                | στρώση, 
                  η | εσωτερική 
                  επένδυση σαμαριού γεμισμένη με ψαθί |   
                | συναυλακάρης, 
                  ο | ο 
                  συνορευόμενος |   
                | συχαρίκια, 
                  τα | το 
                  φιλοδώρημα που δίνεται σε αυτόν που φέρνει καλή είδηση |   
                | σφαλάχτρι, 
                  το | είδος 
                  ακανθώδους θάμνου |   
                | σφαχτό, 
                  το | το 
                  προς σφαγή ζώο |   
                | σφελίδα, 
                  η | η 
                  φέτα το ψωμί |   
                | σφοντύλι, 
                  το | στρογγυλό 
                  εξάρτημα του αδραχτιού |   
                | σώγαμπρος, 
                  ο | ο 
                  γαμπρός που συγκατοικεί με τα πεθερικά του |  Α-Β, 
              Γ-Ζ, 
              Κ, 
              Λ-Μ, 
              Ν-Π, 
              Ρ-Σ, 
              Τ-Ω Λαϊκό 
              Γλωσσάρι   |